Even geen adem-‘halen’
Waarom niet gelijk beginnen met ademoefeningen bij spanningen?
Lees daarvoor deze blog.
Als je Googelt op ‘ademoefeningen’ dan struikel je over het aanbod van cursussen en trainingen die gericht zijn op het onder controle krijgen van spanningen in het lijf en emoties door middel van het aansturen van de ademhaling. Daar is op zich niets mis mee. In tegendeel. Ademoefeningen kunnen een hele zinvolle bijdrage leveren aan het reguleren van de adembeweging en daardoor het verminderen van de lichamelijke en mentale spanningen. Voor steeds meer mensen wordt het echter een automatisme om deze oefeningen toe te passen als ‘de adem hoog zit’. Maar de kans bestaat dat je dan een essentiële stap overslaat. Ik zal dat proberen uit te leggen.
Het moment van geboorte en sterven wordt alleen door de adembeweging gemarkeerd. Adem is levensadem. Ademen is je verbinden met alle aspecten van het leven: lichamelijk, emotioneel, spiritueel, relationeel. De manier waarop je ademt zegt iets over hoe je leeft. De adem drukt je ‘zijn’ uit, de levensruimte die jij inneemt vertaalt zich (onder andere) via de adembeweging. Net zoals onze gezichtsuitdrukking, drukt de adem iets uit van onze gevoelens en emoties. Dat komt zelfs terug in onze Nederlandse taal. Iets is bijvoorbeeld adembenemend, verstikkend, benauwend of beklemmend. Een zucht van verlichting slaken, adem tekort komen, je inhouden, op adem komen, een brok in de keel hebben, een opluchting, ademloos toekijken, uithijgen, achter adem zijn…
Adem zegt iets over jou, hoe jij je verhoudt tot de situatie waarin jij je bevindt. In de hoge, kortere adembeweging voel je lijfelijk de spanning, die vaak een uiting is van onderliggende mentale-emotionele spanning. Het is belangrijk om daar goed bij stil te staan en ernaar te luisteren. Ga dus niet, na het constateren van spanning in de adembeweging, als het hondje van Pavlov beginnen met oefeningen om de adem weer onder controle te krijgen.
Het doen van ademoefeningen is op zich helemaal prima. Ik zet deze in de haptonomie regelmatig in. Maar het doen van de oefeningen begint eerst bij lichaamsbewustwording en leren te luisteren wat de ontregelde adembeweging je te vertellen heeft. Wat heeft deze je te zeggen, wat kan deze je duidelijk maken, wat heeft aandacht nodig om eerst bij stil te staan?
Anders worden ademoefeningen om de spanning te reguleren hetzelfde als het innemen van een aspirientje tegen de hoofdpijn, maar je daarbij niet afvraagt waarom je die hoofdpijn hebt.
Nog een tip als je aan ademoefeningen doet: stop per direct met oefeningen waarbij je ‘zoveel tellen’ moet inademen en ‘zoveel tellen’ moet uitademen. De kans is groot dat je in een keurslijf wordt gedrukt wat niet de jouwe is. Alsof iedereen ook dezelfde hartfrequentie zou moeten hebben (onmogelijk). Of in de zelfde stapfrequentie zou moeten lopen (heel irritant). Daar is de adembeweging veel te eigen voor. Ieder heeft zijn eigen voorkeursritme. Zoek dat ritme voor jezelf op. Als je goed voelt dan merk je dat je lichaam dat vanzelf wel aangeeft.
Foto: usplash.com
