Wie ben ik
Even voorstellen
Ik ben Ivo Lindner, haptotherapeut en ik heb mijn eigen praktijk voor haptotherapie.
Ik ben de vierde uit een gezin met zes kinderen. We hadden een fijn, druk en gezellig gezin maar ik ben ook vaak zoekend geweest naar ‘mijn plekje’ binnen ons gezin.
Dat zoekend zijn naar een eigen plekje speelde niet alleen een rol binnen ons gezin, maar ook tijdens mijn schoolperiode. Mijn middelbare schooltijd was een goede tijd, maar het was ook een periode met een schaduwzijde. Ik deed op school namelijk wat ik thuis ook vaak deed; mij uit onzekerheid aanpassen aan de ander. Soms was ik het ergens niet mee eens maar vond ik het te spannend om dat aan te geven. Bang om aan de kant gezet of overlopen te worden. ‘Zwak zijn’ was voor mij geen optie. Zo werd ik een ster in het vermijden om aan te geven wat ik wilde of hoe ik over iets dacht. Ik redde mezelf daaruit door me aan te passen aan de in mijn ogen ‘sterkere’. Ik maakte keuzes waar ik eerder de ander een dienst mee dacht te bewijzen dan mezelf. Er speelde veel meer binnenin mij dan anderen te zien of te horen kregen. Twijfel en onzekerheid over mezelf. In stilte, diep weggestopt. Voor anderen leek het op zich wel goed met mij te gaan maar naar mijn gevoel maakte ik niet echt contact. Ik was krampachtig bezig om alles maar goed te doen en geen fouten te maken. Vragen stellen vond ik lastig. Dat was voor mij toegeven dat ik iets niet wist of iets niet kon. Dan faalde ik in mijn ogen en was ik bang voor afwijzing.
Gelijkwaardig
Ik probeerde daarom alles zoveel mogelijk zelf op te lossen. Op die manier stond ik er echter ook alleen voor, omdat ik een ander niet bij mijn problemen betrok. Het alleen zijn voelde voor mij veilig, maar tegelijkertijd maakte het me ook eenzaam. Steeds maar weer peilen wat er van me verwacht werd of om dat te doen of te zeggen waarmee ik de ander kon ‘pleasen’. Ik was mezelf niet. Maar wie ik nou echt was en wat ik zelf echt wilde, dat raakte ik steeds meer kwijt. Ik wist het gewoon niet meer.
Op een gegeven moment was ik er klaar mee om steeds te moeten voldoen aan wat anderen wilden. Omdat ik me los van de rest voelde terwijl ik juist de behoefte had aan een gelijkwaardig contact. Een contact waarin ik ook een plek had. Ik wist dat ik daar zelf iets mee moest gaan doen. Want de belemmering zat in mijzelf en nergens anders.
Hulp zoeken; wat was dat een enorme drempel voor me. Naar mijn oordeel was ik dan wel echt ver heen. Maar ik deed het wel. Omdat ik graag stabieler en sterker wilde zijn, en met meer zelfvertrouwen in het leven wilde staan.
Ik probeerde daarom alles zoveel mogelijk zelf op te lossen. Op die manier stond ik er echter ook alleen voor, omdat ik een ander niet bij mijn problemen betrok. Het alleen zijn voelde voor mij veilig, maar tegelijkertijd maakte het me ook eenzaam. Steeds maar weer peilen wat er van me verwacht werd of om dat te doen of te zeggen waarmee ik de ander kon ‘pleasen’. Ik was mezelf niet. Maar wie ik nou echt was en wat ik zelf echt wilde, dat raakte ik steeds meer kwijt. Ik wist het gewoon niet meer.
Op een gegeven moment was ik er klaar mee om steeds te moeten voldoen aan wat anderen wilden. Omdat ik me los van de rest voelde terwijl ik juist de behoefte had aan een gelijkwaardig contact. Een contact waarin ik ook een plek had. Ik wist dat ik daar zelf iets mee moest gaan doen. Want de belemmering zat in mijzelf en nergens anders.
Hulp zoeken; wat was dat een enorme drempel voor me. Naar mijn oordeel was ik dan wel echt ver heen. Maar ik deed het wel. Omdat ik graag stabieler en sterker wilde zijn, en met meer zelfvertrouwen in het leven wilde staan.
Jouw proces
Ben jij iemand die niet wegloopt voor de kernvragen van het leven? Wil je die aangaan? Ben je op zoek naar een plek in dit leven die past bij wie je echt bent? Ga dan samen met mij op pad.
Confronterend? Ja, dat kan het soms zijn. Ik ga de pijnpunten niet uit de weg… maar ik doe het liefdevol. Ik heb engelengeduld en ik blijf staande waar jij misschien dreigt om te vallen.
Uiteindelijk moet je het zelf doen, en het is jouw proces; maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik ben er! Daar kan je bij mij van op aan.
Bevrijdend? Ja, altijd!
Ben jij iemand die niet wegloopt voor de kernvragen van het leven? Wil je die aangaan? Ben je op zoek naar een plek in dit leven die past bij wie je echt bent? Ga dan samen met mij op pad.
Confronterend? Ja, dat kan het soms zijn. Ik ga de pijnpunten niet uit de weg… maar ik doe het liefdevol. Ik heb engelengeduld en ik blijf staande waar jij misschien dreigt om te vallen.
Uiteindelijk moet je het zelf doen, en het is jouw proces; maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik ben er! Daar kan je bij mij van op aan.
Bevrijdend? Ja, altijd!
Wie ben ik?
De kernvragen voor mij waren; Wie ben ik? Neem ik wel die plaats in die echt bij me past?
Een van de dingen die mij in dit proces enorm geholpen heeft is haptotherapie. Een therapievorm die me leerde om veel meer contact te maken met mijn lijf en me bewust maakte van wat ik zelf diep vanbinnen kon voelen. Toen pas ontdekte ik hoe ik mezelf in al die jaren was kwijtgeraakt, hoe me dat mentaal vermoeide en hoeveel spanning, onrust en strijd dat in mij gaf. Ik hoef niet ‘de mindere’ van de ander te zijn. En ik ben het ook niet meer. Daardoor sta ik nu veel meer als Ivo in het leven. Ik ben niet meer de aangepaste versie van een ander. Daardoor voel ik me veerkrachtiger. Ik kan veel meer gaan staan voor mijn eigen behoeftes, zonder egoïstisch te worden. Want ik geloof in een samen-leving en niet in een leven met allemaal ‘ik’-jes.
De kernvragen voor mij waren; Wie ben ik? Neem ik wel die plaats in die echt bij me past?
Een van de dingen die mij in dit proces enorm geholpen heeft is haptotherapie. Een therapievorm die me leerde om veel meer contact te maken met mijn lijf en me bewust maakte van wat ik zelf diep vanbinnen kon voelen. Toen pas ontdekte ik hoe ik mezelf in al die jaren was kwijtgeraakt, hoe me dat mentaal vermoeide en hoeveel spanning, onrust en strijd dat in mij gaf. Ik hoef niet ‘de mindere’ van de ander te zijn. En ik ben het ook niet meer. Daardoor sta ik nu veel meer als Ivo in het leven. Ik ben niet meer de aangepaste versie van een ander. Daardoor voel ik me veerkrachtiger. Ik kan veel meer gaan staan voor mijn eigen behoeftes, zonder egoïstisch te worden. Want ik geloof in een samen-leving en niet in een leven met allemaal ‘ik’-jes.
Mijn visie
Ik kan niet echt in contact zijn met de ander als ik niet eerst goed in contact ben met mijzelf.
Wat ik in al die jaren ontdekt heb en steeds bevestigd zie is dat er maar een goede manier is om met persoonlijke problemen of pijn om te gaan: dat is door ze aan te gaan. Ik heb daarbij de moed om door te vragen. Alleen daardoor heb ik zelf ook grote stappen kunnen zetten om vanbinnen niet meer vast te zitten. Met een schat van 35 jaar ervaring in de medische en sociale gezondheidszorg begeleid ik mensen door middel van haptotherapie. Zo heb ik mensen mogen begeleiden en ze laten ervaren hoe ze veel dichter bij zichzelf kunnen blijven.
Ik kan niet echt in contact zijn met de ander als ik niet eerst goed in contact ben met mijzelf.
Wat ik in al die jaren ontdekt heb en steeds bevestigd zie is dat er maar een goede manier is om met persoonlijke problemen of pijn om te gaan: dat is door ze aan te gaan. Ik heb daarbij de moed om door te vragen. Alleen daardoor heb ik zelf ook grote stappen kunnen zetten om vanbinnen niet meer vast te zitten. Met een schat van 35 jaar ervaring in de medische en sociale gezondheidszorg begeleid ik mensen door middel van haptotherapie. Zo heb ik mensen mogen begeleiden en ze laten ervaren hoe ze veel dichter bij zichzelf kunnen blijven.
Een kijkje in mijn hart
Ik sta graag naast de kwetsbaren in de samenleving. Zo kan je me vinden in Camp Moria op Lesbos, als vrijwilligersmaatje in de gevangenis, als klusjesman voor wie handen tekort komt. En als ik dát niet aan het doen ben, dan ben ik wel bij mijn ‘bonustante’ van 93 voor een bakkie koffie.
Ik houd van uitdagingen en ben een bedenker van creatieve oplossingen. Ik ben een doorzetter en heb een bak aan energie waar je ‘u’ tegen zegt. Het lopen van een marathon, de Alpe d’Huzes, racefietstochten van meer dan 200 kilometer… kom maar op!
En ondanks mijn grijze haren heb ik nog steeds een jeugdige ondeugendheid.
Ik leef en werk vanuit een christelijke levensovertuiging. Daarom is iedereen van harte welkom bij mij. Ongeacht achtergrond, levensovertuigingen of wat er ook gebeurd is.
En… ik ben dol op zwarte chocolade – 70%. Fair Trade natuurlijk!
Ik sta graag naast de kwetsbaren in de samenleving. Zo kan je me vinden in Camp Moria op Lesbos, als vrijwilligersmaatje in de gevangenis, als klusjesman voor wie handen tekort komt. En als ik dát niet aan het doen ben, dan ben ik wel bij mijn ‘bonustante’ van 93 voor een bakkie koffie.
Ik houd van uitdagingen en ben een bedenker van creatieve oplossingen. Ik ben een doorzetter en heb een bak aan energie waar je ‘u’ tegen zegt. Het lopen van een marathon, de Alpe d’Huzes, racefietstochten van meer dan 200 kilometer… kom maar op!
En ondanks mijn grijze haren heb ik nog steeds een jeugdige ondeugendheid.
Ik leef en werk vanuit een christelijke levensovertuiging. Daarom is iedereen van harte welkom bij mij. Ongeacht achtergrond, levensovertuigingen of wat er ook gebeurd is.
En… ik ben dol op zwarte chocolade – 70%. Fair Trade natuurlijk!
